KARNE HEYECANI


Aslında çok uzun zaman olmuştu bu heyecanı unutalı ama yeniden olması fena olmadı.. Dün geceden beri bir defa uyku uyuyamadık hem ben hem Efe'cik doğal olarak sabah geç kaltık... 

Bir telaş bir hengame ben çalışırken daha dakiktim ama neyse evde bir uyandırma servisi gibi sesler çıkarmaya başlayınca bizim uyku prensi de gözlerini araladı yavaştan ve ilk söylediği ama benim karnım aççççççççççç annneeeeeeeeeeeeee hatta feryadı diyebiliriz. O yarım saat içinde nasıl kahvaltı etti nasıl giyindi nasıl servise bindi hatırlamıyorum bile ama doymuştu ve benim için günün en güzel kısmı bu kelime ile başlıyor doydum ellerine sağlık annecim..

Ben ise hala gece uykusuzluk ve uyku arasında gezerken gördüğüm rüyanın etkisinde sarıldım tuşlara Allah'ım ne zor şey bu rüyada bile onun için yarım kalıyor olmak çok can yakıcı "sömestirde gitmek istediğimiz adapazarı yolculuğuna nedense Efe'siz çıkıyorum ama bütün planlar aklımda uçmuş gibi ve saat beşte delirmiş gibi babamı arıyorum ağlayarak babacım Efe'nin bu gün karne günüydü ve ben adapazarındayım bırakın onu gidip almayı en önemli gününde yanında olamayacağım muhtemel babamız da izin alamadıysa Efe okulda yalnız kaldı ne yaparım ben?" uyandığımda hala göğsümün sıkıştığını hissettim ama şükürler olsun ki evimde uyanmıştım yupppiii ne güzel evde olmak sonra bugün yeni başlıyordu hiçbir şeye geç kalmamıştım e oda güzeldi o zaman hiçbir olumsuzluğun bu günü bozmasına izin vermem kuzum kaçta kalktıysa kalkmış biraz apar topar oldu ama olsun öpüştük sarıldık gitti.. 
Bu arada benim minik beyin keyfi yerinde en azından şimdilik sorunlardan uzak en güvenli yerde o gelince neler olacak bakalım minikle birlikte hazırlanıp Efe'mizin karne törenine gideceğiz akşama bugün çok güzel bir gün çokkk güzel...

2 yorum:

  1. öylesıne hassas oluyorkı ınsan,çocugunun heycanını paylaşırkene...bu guzellıklerı yaşamak kadar hıc bısey zevk vermıyodur ınsana emınım...hayatta yaşanan öyle gereksız sey varkı bunların arasında cocugumuzla gecırdıgımız vakit nekadar degerlı oysakı...bazen sıkılırız,bazen kızarız,bazen yoruluruz ama yolun basına her dondugumuzde onlarla olan hayatın benzersız bı hayat oldugunu anlarız hep...cocuk olmak,dıledığınce bağırabılmek,oynayabılmek,gülebılmek ne kadar da buyuk bısıy,,,efeye hayatının başlangıcındakı karnesı kadar tum karnelerının guzellıgını temennı edıyorum:):):)

    YanıtlaSil
  2. canım benim cok teşekkür ederim hem desteğin hemde güzel dileklerin için kezban sanırım senin için ayrı bir tat olsa gerek hem bu sevinci yasamak hemde alperine kavuşmak bir daha ayrılmamaınız dileğimle...

    YanıtlaSil

Bu blogtaki yazılar, izinsiz kullanılamaz... Blogger tarafından desteklenmektedir.