MAMA İLE SAVAŞ

eymen Ege

Saat tam olarak 02:56 ve ben oturmuş bu yazıyı karalamaya çalışıyorum. 

Eymen bey az önce uykuya daldı. 

Büyük bir mama savaşından sonra kapanan gözlerine dayanamadı. 

Bir haftadır süren ve her gece bir kriz edasında boğazıma yapışan öksürük derdini, bir defa doktora giderek atlatamayınca soluğu tekrar gitmekte buldum. 

Kontrolden sonra bir çuval ilaç ile evimize, döndüğümüz de ilaçlarımızdan biri bu gece ve sonra ki geceler de sütü bize yasaklıyor. Aynen ben de öyle düşündüm içmem ilacı olur biter. 

Öyle olmadı bu ilaç en önemlilerinden bir de bir haftadır hepimizi sabah dörde kadar uyutmayan bu öksürükten artık kurtulmak gerekli olandı ve içilecekti. 

Biz de bu gece Eymen beye mama verelim dedik, demez olaydık bir uyandı almadı, iki uyandı almadı tabi bu uyanıp tekrar uyumalar birer saatten hesaplanırsa saat üçü buldu. 

Nihayet az önce mama ile savaşı bıraktı ve aç olan karnını o burun kıvırdığı mama ile doyurdu. Arkasına da nihayet tatlı uyku geldi. Mama yanlısı olduğumdan değil ama mamaya alıştırmanın bu kadar zor olduğunu unutmuşum. 

Sanırım Yusuf Efe de çok kolay geçiş yapmış olmamızın etkisi de çok büyüktü. 

Acıkan karnını ve her geçen gün tombullaşan bedenini artık anne sütü ile geceleri dolduramayan Yusuf Efe mamayı çok çabuk benimsemişti. 

Benim için de çok zor olmamıştı. Fakat, Eymen Ege'yi mamaya alıştırmak ya da zamanı gelince memeden ayırmak biraz zor olacağa benziyor. 

Yalnız memeden uzak kaldı diye yaptıkları taktire şayandı. 

Çok üzülüyorum :( ve bu üzüntü bir kaç gece daha sürecek gibi gözüküyor. Umarım gelen geceler bu geceden zor geçmez bizde uykumuzu bu saatlere taşımayız.