Eymen 1 yaşın da

İnsan yazmaktan kaçar mı ? Eğer bu insan ben ise kaçar. Kaç zaman oldu öyle kalem kağıtla buluşuyoruz ama bloğum pek bir garip kaldı. Aklımın içinde söylemek istediğim öyle cümleler birikti ki zaman içinde aynı cümleler zaman, zaman kayboldu. Ben buradayım yaşıyorum. Aslında bir yoğunluk vardı ki bu Nisan ayında her şeymi üst üste gelir diyeceğim ama nankör olmaktan sakınırım. Ben daha kolay olur diyordum. Olmadı öyle kolay değilmiş  gerçekten 2 çocuk ile uğraşmak üzerine bütün iç dış işleri takip etmek birde üzerine kendine zaman bulabilmek kolay değilmiş... Bir profil güncellemesinde okumuştum. ''Benim kendimden yapacağım fedakarlık artık bitlenme yoluna girer''diye gerçekten öyleymiş garibim saçlarım oğlumun ilk yaşını kutlayacağız diye uzun zamandır görmediği maşayı görünce şaştı. Her neyse bakım falan değil de yalnız başıma tuvalette sadece 10 dakika geçirmek istiyorum. Tuvaletin kapısında dikilip beni bekleyen küçük adama sürekli dil dökmek zorunda olmak pek bir güçmüş ama geçecek sanırım bir gün bugünlerde geçecek ve ben bugünlerin özlemine düşeceğim. Ama yinede çok keyfli yatağıma yattığımda yorgunluktan uykuya aniden dalmak diye bir durum varmış mesela bunu öğrenmiş oldum. Eee günlerce uykusuz kalınca öyle oluyor. Aslında çocuklarım çok uyku problemi yaşatmadılar bana ama hastalığı ,emzirmesi,hadi onlar uyumuşken yapılacakları arka arkaya yapmaya çalışmak sanırım yordu beni... Şimdi bu Nisan ayı böyle bitti gitti bu arada minik kuzu 1 yaşına bastı.

Bizde ona çok cici pasta ve kurabiyeler yaptık abi ile bir de süsledik durduk evi süslerimiz de abimizin tasarımı, elbette pastanın görseli falan hepsi Eymen anlayana kadar böyle dedi. Biz de kabul ettik. İşte kurbiş ve pastamız abimiz ve küçük kuzu

Eh genel olarak bir dolu yazacak cümle varmış ama taslaklarda bekleyenler ne olacak bilmiyorum. :)