Bizim bu aralar en büyük derdimiz bu canım "anne meme yok dimi!" eğer bu soruya boş bulunup cevap verdiysem yandığımın resmidir...
Yok sessiz kalma hakkımı kullanırsam gayet sakin geçiştirebiliyoruz. Bir haftadan fazla oldu aslında hala beni emiyor iken bir avuç ilaç alıyor olmam beni dahada çok katılaştırdı.
Ne diyelim hayırlısı, aslında bu konuda felaket derecede acemiyken böyle küçük sıyrıklar ile atlatıyor olmamız krizler geçirmeden mevzuyu kapamamız çok iç rahatlatıcı oldu. Malumunuz bu bizim ikinci paşamız ilk oğlum on ay anne sütü ile dolu dolu beslendikten sonra geceleri dahi yeterli gelmeyen anne sütünden vazgeçti birazda biberon meyilli olunca anne meme maceramız çok kısa sürdü. Onun çok küçük olması belki yalancı emzik kullanıyor olması ve nihayetinde biberon ile sütü kabul etmesinden sonra işler çok zor olmadı.
İkinci paşada işler hiçte öyle benim istediğim gibi gitmedi ben neyi yapmam dedim ise beyfendi herbirini tek tek yaptırdı. Yani tükürdüğünü yalamak deyimiyle sık sık görüşür olduk biraz dan fazla kabadayı dediğimd edik çaldığım düdük çıktı bizim küçük adam neyse Şimdilerde boncuk gözlüm 23. ayının içinde yani nisan 13 iz ikinci yaşımıza merhaba diyeceğiz..
Azda emmemiş kereta :) aynen tam tamına 23 aydır beni emiyor bu adam açıkçası şubat ayına kadar özel olarak bir sistem yada bir yöntem denedim mi hayır ben bu defa bazı şeyleri oluruna bıraktım...
Kasmadım, sıkılmadım, korkmadım mı çok korktum ya 3 yaşında hala "Anne meme" diye bana seslenirse diye ama çok şükür olamayacak en azından şu günlerde böyle duruyor.
Küçük paşa yalancı emzik dahil biberonların yüzüne dahi bakmadı çeşit çeşit şekil şekil meme koleksiyonu yapmış olamıza rağmen almadı. Biberonu ağzına yaklaştırdığımda içi kalkıyordu ısrarcı davranmadım. En sonunda o kazandı.
İyide oldu en azından hiç hazır mama tüketmedi. En doğru zamanda katı gıdaya geçiş yaptık çok şükür ondanda hiç bir sorun yaşamadık şimdilerde artık kendi yemeğini çok rahat tüketebiliyor.
İlk günler zor elbette bir miktar ama çok şükür isyanlar ve çığlıklar ile değil sürekli aynı soru vardı gündemde "Anne meme yok dimi" soruş biçimi de aynen böyle hiç abartısız... Gece uyanıyor uyuma biçimini alıp omzuma başını yaslıyor beş dakika sonrada söylediğim ninnilerle yada yarım yamalak içmeye başladığı süt ile tatmin olup uyuyor.
Takiiii bu pazar akşamına kadar bizim mini kızımız toprak şakır şakır emmeye başlayınca yine hortlayıverdi o soru "Anne meme yok mu" bu defa yok demedim ama süt kalmamış dedim. İkna oldu mu hayır Süt annesi gel ben vereyim teklifini ağzından kaçırdı ama çok şükür ki o bebenin diye reddetti bizim uyanık eee nihayetinde maksat koku almak süt içmek değil her neyse pazar gecesini kazasız belasız atlattık üç gündür yankıları sürmekte ve aynı soru yinelenmekte ben yine sessiz kalma hakkımı kullanıyorum...
Böylesi daha az can yakıyor olacak ki sessiz kaldığımda üzerime sıçramıyor. Son bir haftadır bir sıkıntı var farkındayız. Biçimden biçime girilen uyku halleri sürekli omuzum da uyuma isteği ve hayır manasında kullandığı aa aa ifadeleri bu memesizliğin can yangıları farkındayım, üzülmüyor muyum evet üzülüyorum hemde çok ama bu çözüm değil, anneannemiz dayanamıyor ver diyor ne olacak aramaz diyor...
Lakin ben biliyorum elimi verirsem kolumu kaptıracağımı o nedenle böyle iyi henüz bir kriz yaşamışlığımız yok bu biçimde bir iki haftayı daha devirdik mi bu iş tamamdır...
İnşallah kazasız belasız ve hayırlısı ile birbirimizi çok üzmeden atlatırız. Bizim küçük kuzu ve meme cephesinde son durum bu çok sıkıntı yok olmayacak inşallah.
Yok sessiz kalma hakkımı kullanırsam gayet sakin geçiştirebiliyoruz. Bir haftadan fazla oldu aslında hala beni emiyor iken bir avuç ilaç alıyor olmam beni dahada çok katılaştırdı.
Ne diyelim hayırlısı, aslında bu konuda felaket derecede acemiyken böyle küçük sıyrıklar ile atlatıyor olmamız krizler geçirmeden mevzuyu kapamamız çok iç rahatlatıcı oldu. Malumunuz bu bizim ikinci paşamız ilk oğlum on ay anne sütü ile dolu dolu beslendikten sonra geceleri dahi yeterli gelmeyen anne sütünden vazgeçti birazda biberon meyilli olunca anne meme maceramız çok kısa sürdü. Onun çok küçük olması belki yalancı emzik kullanıyor olması ve nihayetinde biberon ile sütü kabul etmesinden sonra işler çok zor olmadı.
İkinci paşada işler hiçte öyle benim istediğim gibi gitmedi ben neyi yapmam dedim ise beyfendi herbirini tek tek yaptırdı. Yani tükürdüğünü yalamak deyimiyle sık sık görüşür olduk biraz dan fazla kabadayı dediğimd edik çaldığım düdük çıktı bizim küçük adam neyse Şimdilerde boncuk gözlüm 23. ayının içinde yani nisan 13 iz ikinci yaşımıza merhaba diyeceğiz..
Azda emmemiş kereta :) aynen tam tamına 23 aydır beni emiyor bu adam açıkçası şubat ayına kadar özel olarak bir sistem yada bir yöntem denedim mi hayır ben bu defa bazı şeyleri oluruna bıraktım...
Kasmadım, sıkılmadım, korkmadım mı çok korktum ya 3 yaşında hala "Anne meme" diye bana seslenirse diye ama çok şükür olamayacak en azından şu günlerde böyle duruyor.
Küçük paşa yalancı emzik dahil biberonların yüzüne dahi bakmadı çeşit çeşit şekil şekil meme koleksiyonu yapmış olamıza rağmen almadı. Biberonu ağzına yaklaştırdığımda içi kalkıyordu ısrarcı davranmadım. En sonunda o kazandı.
İyide oldu en azından hiç hazır mama tüketmedi. En doğru zamanda katı gıdaya geçiş yaptık çok şükür ondanda hiç bir sorun yaşamadık şimdilerde artık kendi yemeğini çok rahat tüketebiliyor.
İlk günler zor elbette bir miktar ama çok şükür isyanlar ve çığlıklar ile değil sürekli aynı soru vardı gündemde "Anne meme yok dimi" soruş biçimi de aynen böyle hiç abartısız... Gece uyanıyor uyuma biçimini alıp omzuma başını yaslıyor beş dakika sonrada söylediğim ninnilerle yada yarım yamalak içmeye başladığı süt ile tatmin olup uyuyor.
Takiiii bu pazar akşamına kadar bizim mini kızımız toprak şakır şakır emmeye başlayınca yine hortlayıverdi o soru "Anne meme yok mu" bu defa yok demedim ama süt kalmamış dedim. İkna oldu mu hayır Süt annesi gel ben vereyim teklifini ağzından kaçırdı ama çok şükür ki o bebenin diye reddetti bizim uyanık eee nihayetinde maksat koku almak süt içmek değil her neyse pazar gecesini kazasız belasız atlattık üç gündür yankıları sürmekte ve aynı soru yinelenmekte ben yine sessiz kalma hakkımı kullanıyorum...
Böylesi daha az can yakıyor olacak ki sessiz kaldığımda üzerime sıçramıyor. Son bir haftadır bir sıkıntı var farkındayız. Biçimden biçime girilen uyku halleri sürekli omuzum da uyuma isteği ve hayır manasında kullandığı aa aa ifadeleri bu memesizliğin can yangıları farkındayım, üzülmüyor muyum evet üzülüyorum hemde çok ama bu çözüm değil, anneannemiz dayanamıyor ver diyor ne olacak aramaz diyor...
Lakin ben biliyorum elimi verirsem kolumu kaptıracağımı o nedenle böyle iyi henüz bir kriz yaşamışlığımız yok bu biçimde bir iki haftayı daha devirdik mi bu iş tamamdır...
İnşallah kazasız belasız ve hayırlısı ile birbirimizi çok üzmeden atlatırız. Bizim küçük kuzu ve meme cephesinde son durum bu çok sıkıntı yok olmayacak inşallah.
Kıyamam ben ona...
YanıtlaSilKolay gelsin...
bende kıyamıyorum teyzesi ama artık vaktidir. teşeşkkür ederim :)
YanıtlaSil