0' DAN MI BAŞLIYORUZ ?

Oooo en son mayıs ayında kalmışız.

O zaman anlatacak çok fazla şey birikmiş demektir. Öncelilke biz yine şehir değiştirdik bu defa çok gönüllü bir tercih olmasada ne yapmıyoruz olumsuz ve umutsuzluk ile gönlümüzü karartmıyoruz. Eylül başı gibi artık Bursa da yaşamaya başladık. Açıkçası o kadar yeni ki her şey bir öngörüde bulunmak dahi istemiyorum. Çünkü bu şehrinde İstanbuldan hiç bir farkı yok fark yaratmak çabasında şehir merkezinden uzak bir yerde yaşamayı tercih ettik. Lakin bu durumda başka problemler başgösteriyor mesela çocukların okulları en azından lisede olanın bir hayli yol gitmesi gerekiyor. Bu durumda benim kafamı çok kurcaliyor.

Büyük şehirde doğmuş büyümüş biri olarak bu yollarda saatlerce okula ve işe gitmenin ne menem bir dert oldugunu çok iyi bilirim. her neyse biraz sancılı olsada artık çocuklar okula yazıldılar. 1.5 haftadır düzenli bir biçimde gidiyorlar ama içimizde kocaman bir boşluk ile dolaşıyormuş gibiyiz. Sanırım en kolay ayak uyduran kişi evin babası olsa gerek gayet memnun görünüyor ama zaman içinde bir patlama olurmu bilmem. Şimdi biz neden buraya geldik malesef iş nedeni ile geldik ve bu durum bize bu devirde neden hala online bir iş yapmadıgımızı tokat gibi yüzümüze çarptı. Bizim kadar özgür yaşamayı seven bir ailenin hala bir parçasının kurumsal hayata bağlı olması bizim Bursaya göç etmemize sebep oldu. Çünkü pandemi herkes ile birlikte en başta vurduğu turizm ile birlikte Antalyada İş yapmak imkansızlaştı.

Bazen hayaller kurarsın her an olması için çalışır çabalarsın ama olamyınca olmuyor. İşte tam da o noktada bırakmayı bilmek gerekir. İşte biz de tam da o nokta da oldugumuzu far ettik Akdenizde yaşamak oradanda Egeye göç hayali malesef ertelendi.

Neyse canımız sağolsun demekki vakti zamnı değilmiş diyor ve bu konuyu burada şimdilik kapatıyorum.

Bu dönem şehir değiştirince herkesin dilinde aynı soru ve cümleler ile karşılaşıyorum. Biz aynı semtte ev değiştiremezken sen şehir şehir geziyorsun ne guzel cesaretine hayranım gibi... Aslında 40 yıl İstanbul da yaşamış biri olarak benim içinde ilk zamanlar kolay olmadı. Yeni hayat her zaman heyecan verici olsada zorluklarınıda beraberinde getiriyor. Yeni baştan bir düzen kurmak arkadaşlar edinmek helede onlara güvenmek bir hayli zaman aldı. Ama çabuk dialog kuran biri olarak bunlarında üstesinden geldim. En zoru aileye özlem oluyor. Birde hiç bir tanıdığınız yoksa çocuklar için çok sağlıklı bir gelişim gerçekleşmiyor. Elbette Pandeminin eklenmesi ile bu durum daha da zorlaştı. Çocuklar dahada fazla eve kapandı yeni başladıkları okullarından uzak kaldılar bu durum daha köklü bağ kurmayı zorlaştırdı. Evet pandemi tüm dünyayı etkilesede daha kasaba vari yaşam alanlarında bu durum daha kolaylaştı çünkü daha az insan daha sıkı bağları getirdi. Malesef Antalya merkez için bunu söyleyemeyeceğim çünkü şehir merkezinde yaşadığımızdan İstanbuldan çok farklı olmadı. Bir de bizim şansımıza mı bilmem Antalya insanı ile ilgili gözlemimiz guvensiz çabuk bağ kuramayan bir insan populasyonuna denk geldik evet istediğimiz sakin bir yaşamdı ama bu kadar guvensiz bir bağ ortamı bize iyi gelmedi.

İyi birşeyler yokmu? olmazmı yaşadığımız 4.5 yılın tamamı yaz tatili tadında geçti. En güzel yanı her yolu denize , doğaya ve tertemiz bir cennete çıkan bu şehirde yaşanabilecek en güzel şey budur. onun dışında tarım yada daha doğaya yakın bir hayatınız yoksa büyük şehirde yaşamaktan bir farkı yok bir de 2 ay kadar Temnuz ,Agustos ayları felaket geciyor bilginize ama geri kalan 10 ay bahar tadında geçiyor.

Şimdi Bursa Nilüfer ilçesine yerleştik yine şehir merkezine çok uzak bir semtindeyiz. Deniz yakın değil 3 haftadır ilk defa bu pazar maviyi gördüm ilaç gibi geldi.. Onun dışında en iyi gelen yanı çocuklara oldu. Çocuklar geneli Türk öğrencilerden oluştuğu için okulda kendilerini daha iyi ifade edebiliyorlar. Dolaylı olarak kendilerini daha değerli hissettiklerinden okula alışma süreci kolay oldu.

Bana gelirsek pandemi dolayısıyla herkes iki yıldır evde olduğundan bu duruma çok alışmışım ve herkes kendine ait olan sorumluluğa başlayınca fena halde yalnız kaldım. kafam biraz karışık işemi başlasam bir hobi kursunamı bilmiyorum. Bu karışık durumda sanırım zamanla rayına oturur. Şimdilik bizim hayattan böyle...