Büyümek üzerine

Her gün büyüyorum çocuk her gün başka tecrübe ile büyüyorum.

Her sabah ciğerlerime çektiğim nefes ile bedenimi büyütüyorum. Boyum, kilom , ayak ve ellerim büyüyor. Gün geçmiyor ki saçlarım uzuyor. Ondan sonra diye devam eden masal gibi hayata büyüyorum. Arkadaşlarım, kardeş kavgalarım, sevgililerim ve derin derin sandığım yaralarım sağılırken büyüyorum.

Hatalar ard-arda geliyor en çokta kendime haksizlik ederken büyüyorum. Yine bir sabah en çok kendime yüklenirken büyüyorum. Hep ganimet gibi saklarken anıları yerle yeksan oluyor tek tek doğru bildiklerim.

En çok hayatim alt üst olduğu zaman büyüyorum. 40 yıl yazıyla (kırk yıl ) nasılda kolay yazılıyor. Saçlarım uzuyor ama yıldızlar sıra, sıra gözlerim hala çok iyi görüyor lakin gülümsemeler ve gözyaşlarımın  izleri okunuyor.

Büyüyorum çocuk ben çok uzun zamandır susarak, vazgeçerek büyüyorum. Yormuyorum kafamı artık benim çemberimin dışında kalan dolambaçlı insanların düşünceleri ile...
Üzmüyorum kalbimi fitne fesat insanların karanlık yönleriyle kalbimin tam ortasına bir kor bırakıyor, mesela kardeşim ama ben onu ellerim yana yana alıp yavaşça yere bırakıyorum.

Sitem etmiyorum şikayette demek ki diyorum bu fırsatı yakalayacağı açık bir kapı bırakmışım ardımda. Daha çok kilitliyorum mesela içeriden kapılarımı, daha sıkı örtüyorum pencerelerimi...

Sonra bir kaya oturtuyor canımın canı olanlar kalbimin tam üzerine ben canım kanaya, kanaya çıkıyorum o kayanın altından.

Sadece vazgeçiyorum onlar ile bunun kavgasını yapmaktan. Sevmekten değil benim vazgeçmelerim. Dirhem, dirhem artarken sevgim ve hasretim bi o kadar uzaklaşıyorum.

Mesafeler koyuyorum mesela insanlar ile arama.

Yollar ekliyorum.
Çarpıyorum, bölüyorum, çıkarıyorum en son topluyorum ama yine sonuca varamıyorum.

Çünkü ben büyüyorum çocuk her defasında düşüp düşlerimi kanatmaktan vazgeçmiyorum.

Büyüyorum kanırta, kanırta lakin yaşadığım hayatta her defasında en yakın bildiğim herkesten kendimi alıkoyamıyorum.
Bende büyüyorum çocuk uzaklaşarak, sessizleşerek savaş etmekten vazgeçiyorum. Anlamaya çalışırken en çok anlaşılmayı beklemekten vazgeçiyorum.

Görmeye çalışırken yok sayılmaktan vazgeçiyorum.
Sevmeyi kırmadan, dökmeden öğrenirken büyüyorum.

En çok ne zaman büyüyorum biliyormusun çocuk en çok güvendiklerim beni yok sayarken.

Kakule