Bulut

Birazdan bir küçük esinti ile kaybolup gideceksin. 

Ama bariz aklımın bir yerinde hiç gitmemek üzere kaydedileceksin. 

Ey bulut uçmak nasıl bir şey anlatsana bize insanların, fabrikaların hatta kuşların bile üzerinden geçmek nasıl bir duygu sorsam anlatirmisin. 

Bazen sarılar giyiniyorsun bazen pembeler kimi dağınık oluyorsun, kimi zaman bir çok kümeler. 

Seninde özlediklerin varmı bulut? Sende anneni, babanı, kardeşlerini, arkadaşlarını özlermisin. 

Ne garip şeydir oysa özlemek yanı başında olanıda özlüyorsun fizanda olanida nasil bir bitmeyensin. Penceremden görüyorum ben seni çok akşamlar güneş saçlarını  toplarken geliyorsun.

Ve öyle güzel oluyorsun ki sana imrenmemek elde olmuyor. 

Gelsem diyorum bende yanına seninle arş-ı dolaşsam doyarmiyim ki dünyaya. 

Ve bu aceleci hayatta durdururmuyuz bir anda olsa tüm güzellikleri. Ey sevgili bulut bu akşam benim arkadaşımsın , sirdasimsin her zaman beklerim. Ister pembe gel ister sarı bu semada her zaman sana yer var.