EN DOĞRU YERDEYİM

Bugün aldım şapkamı önüme az biraz da düşünüp sonunda vardığım yer burası oldu. Ben en doğru yerdeyim. Eğer en başından almaya kalkarsam uzun sürer düşüncesiyle bende sondan başladım. Her zaman yaptığım bir şeydir bu ya çoğu zaman olumlu sonuç vermiyor. Genelde en son yapılması, söylemesi, gidilmesi v.s. gereken her şeyi ben en başta yaptığımdan olsa gerek burada da sonuç farklı olmasın dedim. Doğmak, çocuk olmak en uzun kısmı ile evlat olmak, genç, sevgili, eş,dost ve en nihayetin de Anne olmak burada kısa süren ama tam tamına 35 seneye sığan bu sıralamanın içinde vasat bir öğrenci olarak başlayıp okumaktan vazgeçemeyen bir yetişkin oldum ... Çok genç yaşta  iş hayatına atılmış ve yorgun bir ağır işçi olarak devam eden hayatıma da çalışmayı ve para kazanmayı sevdikçe o vasat ve içine dönük balık burcunun en ağlak kızını hırsları ihtirasları ve iş hayatının zorlukları ile savaşan bir amazon ettim. :)  (bir ara iş hayatıma değinsem şaşar kalırsınız) bu arada evliliği de aradan çıkaran bir sevdalı olarak 3 yıl yeter deyip bir de Annelik ile taçlandım. Anneliğimi keyfe keder yaşarken  kardeşim ile kurduğum bir iş ortaklığım olduğunu da eklemeden geçemeyeceğim. Tam yedi yıl süren bu kendi işim kargaşasından çıkardığım sonuç şu oldu ki hiçbir yerde en güç işlerde dahi çalışsa insan kendi işindeki kadar  büyük hamal olmuyor. Sonuç olarak bir daha asla sevmediğim bir işi hiç bir para uğruna yapmam bunu öğrendim. İstediğin kadar para kazan eğer o işi sevmiyorsan o paranında hayrı olmuyor. Tam da bu zamanlara denk düşmesi gerekmiş ki bu iş beni bu kadar yıpratmış iken ikinci prensim geldi hayatıma iyi ki gelmiş onun en büyük mucizesi bana bugün  olduğum yeri armağan etmesi oldu. Tamda bugün ben bu şapka önümde hafif  bir bahar kokusu burnumun ucunda tamda olmak istediğim yerdeyim diye düşündüm.Çalışmaktan hiç vazgeçmedim. Hala iğne ile kuyu kazıyorum kimine göre lakin bugün bir kere daha anladım ki zaman zaman bunalıp çalışmak istemem tamamen kendimi kamçılamaktan başka bir şey değil... Ben en güzel yerinde vazgeçtim hayatımda olan her şeyden  Kariyer mi maddi manevi ulaşabileceğim en güzel yerini yaşadım. Başardım, yaşadım, gördüm en çokta doydum. Çok şükür. Şimdi yazıyorum, okuyorum en sevdiklerimden biri ise keyif ile yaptığım emeklerimi  minik bir karşılığı olsa da  çok keyif alarak yapıyorum. Ben şimdilerde hep sevdiğim şeyleri yapıyorum. Canım sıkılıyor nefes alıyorum kimseye de bunun hesabını vermiyorum. Uğraşmıyorum onun hesabı bunun parası aybaşı geldi vergisi, stopajı (oldum olası nefret ettim.) şimdilerde en keyif aldığım şeyleri yapıyorum. Yıllardır acele etmeden arada çayımı yudumlayarak yemekler yapıp çocuklarıma, sevdiklerime ikram ediyorum. Her sabah işe gidecek gibi telaş ile uyanıp sonra yastığıma huzur içinde başımı geri koyuyorum. En nihayetinde ben bugün huzurlu dünyamın içinde entrikalardan ihtiraslardan telaşı bitmek tükenmek bilmeyen dünyanın kederinden uzak iki minik fidanımı eyliyor en sevdiğim işleri yapıyor arada burada bir soluk alıp yazıyor ve bütün bunları yapmaktan büyük keyif alıyorum.  Şimdi yaşıyor ve nefes alıyorum. Ne kadar yükselirsen yüksel hiç bir şey değişmiyor. Hepimizin alacağı sonuçlar birbirine çok yakın en nihayetinde aynı yerde noktalanıyor. Önemli olan şu ki o noktayı ne zaman kimin koyduğudur. Eğer sen istediğin yerde noktalamışsan yaşadıklarını senden mutlusu yok.  Artık her şey ama her şeyle doğru yerde vedalaşmış olmanın hafifliği ile ben EN DOĞRU YERDEYİM...