ARKADAŞIM BADEM AĞACI

Sen ağaçların en aptalı 
Ben insanların 
Seni kandırır havalar  
Beni sevdalar  
Bir ılıman hava esmeye görsün 
Düşünmeden gelecek karakış...  
Açarsın çiçeklerini... 
Bense hayra yorarım gördüğüm düşü... 
Bir güler yüz, bir tatlı söz... 
Açarım yüreğimi hemen 
Yemişe durmadan çarpar seni karayel 
Beni kara sevda 
Hem de bilerek kandırıldığımızı 
Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza 
Ki desinler bize şaşkın 
Sonu gelmese de hiçbir aşkın 
Açalım yine de çiçeklerimizi 
Senden yanayım arkadaşım 
Havanı bulunca aç çiçeklerini 
Nasıl açıyorsam yüreğimi 
Belki bu kez kış olmaz 
Bakarsın sevdan düş olmaz 
Nasıl vermişsem kendimi son sevdama 
Vur kendini sen de bu güzel havaya 
Aziz NESİN

Öyle diyesim geldi son günlerin yorgunluğu yoğunluğu nedeni ile yorgunum ve bir yudum güneşe razıyım bugünlerde çok şükür ki o güneş her sabah bana ve sevdikelerime doğmaktan hiç vazgeçmiyor. İşte o zaman da yorgunlukların her biri silinip gidiyor. Annem artık iyi çocuklarım sağlıklı bu ay bizim için zor bir ay idi ama bitiyor bahar geliyor... İlk önce yüreğimize düşen cemre sırası ile tenimize ve kemiklerimize kadar değsin ısınmayan ve sıcak ve samimi olmayan yer kalmasın.