Mimoza zamanı
Bir süredir kaygılarım çoğalmaya başladı.
Hiç nedensiz içinde bulunduğum durumu kaygılarımla içinden çıkılmaz hale getirebiliyor ve bundan daha fazla besleniyorum.
Her zaman göremiyorum gözümün önünde durani yada o kadar çok anın dışındayım ki burnumun ucunu göremiyorum.
Işte tamda böyle zamanlarda belki yolumu kaybettiğimde belki yorulduğumda yada en fenasi bezginlik bastığında bana en iyi gelecek şeyi düşünüyorum.
Bu bir dost sohbeti bir film yada bir kitap oluyor lakin mühim kısmı iyi gelecek bir seçenek olmasidir.
Tak tak bir kapi açılır bana ve o kapı öyle güzel olur ki tüm kaygılarımı ve endişelerimi silip süpürür.
O anda kalmamı hatırlatacak her ne yaşıyorsam acı, mutluluk yada kararsızlık farketmez her birini dibinine kadar yaşa der...
Hayat sana rağmen aksın gitsin beklediğin olmasını istediğin yada yasamak istediğin her ne var ise yalnizca iste ve bekle sırası geldiğinde kapılar tek tek açılacaktır.
Tum kaygilari aşarsan bütün bu yasadiklarin sana hangi yöne gitmen gerektiğini gösterecek yalnizca kendine inan ve yürü hiç ama hiç vazgeçme...
KokularveAnilar
çok severim mimozaları....
YanıtlaSil